طراحی برنامه پاسخ به حوادث امنیتی

1. جایگزین کردن مقادیر داخل کروشه‌ها مانند \[نام سازمان]، \[صنعت/محیط قانونی]، \[اندازه سازمان] و \[پیچیدگی زیرساخت IT] با اطلاعات واقعی سازمان.
2. اجرای پرامپت در ابزار هوش مصنوعی و بررسی برنامه تولید شده برای اطمینان از جامعیت آن.
3. تطبیق برنامه با سیاست‌ها و الزامات قانونی سازمان.
4. تمرکز بر بخش‌های حیاتی مانند پروتکل‌های ارتباطی و اقدامات فنی کاهش خطر.
5. جلوگیری از اشتباهات رایج شامل استفاده از مراحل کلی و مبهم، عدم تعریف نقش‌ها یا نادیده گرفتن الزامات قانونی.

تدوین برنامه رسمی پاسخ به حوادث برای سازمان‌های جدید یا موجود.
رعایت استانداردها و الزامات قانونی در امنیت سایبری.
آموزش تیم‌های پاسخ به حوادث با فرآیندهای استاندارد.
شناسایی نقاط ضعف در فرآیندهای موجود.
تهیه خلاصه‌های مدیریتی برای هیئت مدیره یا مدیران ارشد.
ادغام برنامه‌ریزی مبتنی بر هوش مصنوعی با ابزارهای امنیتی موجود.
استانداردسازی پاسخ به حوادث در واحدهای مختلف سازمان.
افزایش تاب‌آوری در برابر حملات باج‌افزاری یا فیشینگ.

افزودن تکنولوژی‌ها و ابزارهای نظارتی مورد استفاده در سازمان برای افزایش دقت برنامه.
تطبیق مراحل ارتباطی با نوع مخاطب (فنی یا غیر فنی).
بروزرسانی منظم برنامه تولید شده با تغییرات سیستم‌ها، تهدیدات یا قوانین.
درخواست از هوش مصنوعی برای تولید مسیرهای کاری جداگانه برای انواع مختلف حوادث.
بررسی توصیه‌ها با استانداردهای بین‌المللی مانند NIST یا ISO 27001.